W Teatrze Wybrzeże trwają próby do spektaklu NA POCZĄTKU BYŁ DOM noblistki Doris Lessing. Reżyseruje Anna Augustynowicz, scenografię przygotowuje Marek Braun. Planowana prapremiera - 28 października 2011 roku na Scenie Kameralnej w Sopocie.

NA POCZĄTKU BYŁ DOM to historia Myry (alter ego Doris Lessing), kobiety liberalnej, niezależnej, kochającej wolność, która przez całe swoje życie walczyła o socjalistyczne ideały. Pewnego dnia musi jednak zmierzyć się nie z kolejną niegodziwością świata, stającego na drodze ku wiecznej szczęśliwości ale z prostym faktem, że jej syn Tony, mimo jej największych wysiłków i poświęceń, nie podziela jej poglądów, a co więcej nie godzi się na podporządkowanie życia polityce. Dla Tony'ego największą wartością jest stabilność i bezpieczeństwo, poczucie rodzinnego szczęścia, harmonii i komfortu. Syn z lekkim zażenowaniem obserwuje swoją starzejącą się matkę protestującą przeciwko testowaniu bomby wodorowej, a Myra nie może uwierzyć w to, że wychowała rasowego konserwatystę, przykładowego reprezentanta tak zwalczanej przez nią klasy mieszczańskiej.

NA POCZĄTKU BYŁ DOM (EACH HIS OWN WILDERNESS) będzie pierwszym w Polsce wystawieniem sztuki noblistki Doris Lessing, wystawieniem niezwykle ważnym bowiem zadania tego podjęła się jedna z najwybitniejszych polskich reżyserek, Anna Augustynowicz.

Anna Augustynowicz o sztuce - „Doris Lessing prowadzi ironiczny dialog ze społeczeństwem, którego członkowie - dążąc do własnego szczęścia, pozostają w konflikcie z ideą powszechnej szczęśliwości. Wybory „własne czy wspólne" i „być czy mieć" zdają się dotykać w takim samym stopniu zarówno bohaterów brytyjskiego socjalizmu u progu rewolucji seksualnej, jak i jego spadkobierców, marzących o bezpieczeństwie i spokoju. Fascynuje mnie w jej twórczości poczucie humoru na temat zagorzałych wyznawców wszelkiej ideologii, a także tych, którzy buntują się przeciw nim. Konflikt pokoleń Lessing przedstawia jako ciągłość uczestnictwa w „ludzkiej komedii", skazującej bohaterów na „własne pustkowie", z którego nieustannie potrzebują się wyzwalać."

Doris Lessing
NA POCZĄTKU BYŁ DOM
Przekład: Małgorzata Semil
Reżyseria: Anna Augustynowicz
Scenografia: Marek Braun
Kostiumy: Wanda Kowalska

W spektaklu występują: Mirosław Baka, Joanna Bogacka, Piotr Chys, Piotr Domalewski, Krzysztof Gordon, Dorota Kolak, Emilia Komarnicka.

Polska prapremiera: 28 października 2011 roku na Scenie Kameralnej

Doris Lessing (ur. 1919) - brytyjska pisarka, jedna z najważniejszych postaci literatury światowej, laureatka literackiej Nagrody Nobla (2007). Urodziła się w Persji (dzisiejszy Iran), dzieciństwo spędziła na dużej farmie w Rodezji (obecnie Zimbabwe). W 1949 roku przeniosła się do Anglii i do dziś mieszka na przedmieściach Londynu. Twórczość Lessing dzieli się na trzy okresy - zainteresowanie komunizmem, gdy pisała radykalne teksty na tematy socjalne, okres w którym pisała książki psychologiczne o zabarwieniu feministycznym (łatkę pisarki feministycznej przypięto jej po wydaniu ZŁOTEGO NOTESU, choć Lessing nie lubi być tak szufladkowana, gdyż uważa feminizm za ruch nazbyt polityczny) i wreszcie zainteresowanie się sufizmem. W Polsce do tej pory ukazało się blisko dwadzieścia książek noblistki, m.in. TRAWA ŚPIEWA, SZCZELINA, OPOWIEŚCI AFRYKAŃSKIE, POD SKÓRĄ, DOBRA TERRORYSTKA, LATO PRZED ZMIERZCHEM, MARTHA QUEST, PRZED ZSTĄPIENIEM DO PIEKIEŁ, PIĄTE DZIECKO.

Anna Augustynowicz (ur. 1959) - reżyserka teatralna. Ukończyła teatrologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, a następnie Wydział Reżyserski PWST w Krakowie. Od 1991 roku związana ze szczecińskim Teatrem Współczesnym, w którym debiutowała KLĄTWĄ Stanisława Wyspiańskiego. Od 1992 roku jest dyrektorem artystycznym tej sceny. Wyreżyserowała m.in. IWONĘ, KSIĘŻNICZKĘ BURGUNDA Witolda Gombrowicza (1996), MŁODĄ ŚMIERĆ Grzegorza Nawrockiego (1996), MOJA WĄTROBA JEST BEZ SENSU ALBO ZAGŁADA LUDU Wernera Schwaba (1997), POPCORN Bena Eltona (1999), MORALNOŚĆ PANI DULSKIEJ Gabrieli Zapolskiej (2000), POLAROIDY Marka Ravenhilla, KOMICZNĄ SIŁĘ Alana Ayckbourna (2003), WYZWOLENIE Stanisława Wyspiańskiego (2003), POWRÓT NA PUSTYNIĘ Bernarda-Marie Koltèsa (2004), NAPIS Géralda Sibleyrasa (2005), MIARKA ZA MIARKĘ Williama Shakespeare'a (2006), WESELE Stanisława Wyspiańskiego (2007), ROWERZYSTÓW Volkera Schmidta (2009), W MAŁYM DWORKU Stanisława Ignacego Witkiewicza (2011). Laureatka wielu prestiżowych nagród artystycznych, m.in. Paszportu Polityki (1998), Lauru Konrada (1998) i nagrody specjalnej na festiwalu Boska Komedia (2008). W Teatrze Wybrzeże zrealizowała trzy spektakle: PO DESZCZU Sergiego Belbela (2000), MĄŻ I ŻONA Aleksandra Fredry (2002) oraz PIESZO Sławomira Mrożka (2009) za który otrzymała nagrodę w Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2010).

Marek Braun (ur. 1962) - scenograf. Absolwent wydziałów Architektury Wnętrz i Scenografii ASP w Krakowie, w której obecnie jest pedagogiem. Współpracował z teatrami w Krakowie, Toruniu, Tarnowie, Kaliszu, Poznaniu, Gdańsku i Szczecinie oraz z takimi reżyserami jak: Krzysztof Babicki (PUŁAPKA Różewicza, BIESY i IDIOTA Dostojewskiego, INTRYGA I MIŁOŚĆ Schillera, WYZWOLENIE i WESELE Wyspiańskiego, ROMEO I JULIA Shakespeare'a), Józef Opalski (COSI FAN TUTTE Mozarta, ...JAK PIAF wg scenariusza Opalskiego), Zbigniew Zapasiewicz (33 OMDLENIA wg Czechowa), Krzysztof Jasiński (ROZMOWY PRZY WYCINANIU LASU Tyma), Bogdan Tosza (ANTYGONA W NOWYM JORKU Głowackiego, WRÓŻBY KUMAKA Grassa, BLACKBIRD Harrowera, GRUBA ŚWINIA LaBute'a), Anna Augustynowicz (PASOŻYTY Mayenburga, MĄŻ I ŻONA oraz ZEMSTA Fredry, POLAROIDY Ravenhilla, WYZWOLENIE i WESELE Wyspiańskiego, MIARKA ZA MIARKĘ Shakespeare'a, BAAL Brechta, PIESZO Mrożka), Piotr Kruszczyński (DEMONY Noréna). Laureat wielu nagród i wyróżnień, m.in. Nagrody Ministra Kultury i Sztuki za scenografię do spektaklu MAGNIFIKAT Szturca w I Ogólnopolskim Konkursie Na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.